To teraz musisz się zastanowić, co ma większą wartość: dobrze napisany, pochłaniający, ale słaby technicznie film czy film denny i męczący scenariuszowo, który z kolei jest techniczną perełką.

W ogóle to bardzo lubię to zdanie o antyintelektualiście Noe.

Wypłynął tym, że pokazał dość realistycznie scenę gwałtu i no trzyma się tego by być tym co łamie konwencję, zastany porządek, tylko, że to takie wszystko w stylu: "weź przestań, proszę Cię" co oznacza ni mniej ni więcej : "dorosnij facet i przestań tworzyć farmazony" i o ile Noe zdaje się technicznie dojrzewać, mieć dobry zamysł tego jak ogólnie ma dany film wyglądać to już talentu nie ma w pisaniu za zlamany grosz, jego postacie to ... po co się denerwować, po prostu grafomania porownywalna z tekstami Piotra Roguckiego gdzie "herbata wzniosła krzyk" albo "zastrzeliłem się październikiem w łeb"

I teraz należy zadać sobie pytania: po co ta cała piękna oprawa dla czegoś tak mało ambitnego merytorycznie? Może nie o talent do pisania dobrych skryptów się tu rozchodzi, ale o samą ideę, której przoduje Noe tzn. obrazu możliwie najbardziej sensualnego, niewymagającego zapamiętywania i kojarzenia faktów, zerowego przejmowania się losami postaci, o których prawie nic nie wiemy, obrazu, gdzie bez obaw możemy zapomnieć, co przed chwilą ktoś powiedział, bo nie ma to najmniejszego znaczenia. Osobiście, uważam że jest to kierunek, który kino powinno mijać szerokim łukiem, ale cóż, zwolenników tego filmu jest więcej niż przeciwników, i to należy uszanować.

x