Po seansie mogę tym bardziej powtórzyć swoje zdanie, iż ograniczenia wiekowe to nikomu niepotrzebna iluzja. W przypadku Deadpoola tym bardziej, gdyż pomimo języka i pikantnych scen całość jest bardzo odrealniona, zburzenie czwartej ściany powoduje, że nawet dziecko potraktuje tę komedię z przymrużeniem oka. A zresztą trzeba zrozumieć, że to nie film jest problemem, tylko odbiorca, który izolowany w dzieciństwie od rzeczywistości niewłaściwie może zinterpretować świat przedstawiony. Ustalenie granicy 18 lat jest dla mnie niezrozumiałe, tym bardziej prowokuje mnie do kolejnej wypowiedzi na ten temat. Gdyby ustalono najwyższą granicę 15 lat dla wszystkich filmów, nie byłoby to dla mnie aż tak kontrowersyjne. Prawda jest taka, iż młodzi odbiorcy poznają znacznie bardziej wulgarne treści, jeśli tylko zechcą. Problemem jest właśnie ta hipokryzja, udawanie, gdyż do kina nieletni wejść nie mogą, a co oglądają w domowym zaciszu już nikogo nie obchodzi, a ponieważ nie ma sposobu, by to zmienić, nikt na poważnie się tym nie zajmuje. Na skutek ograniczeń wiekowych spada jakość filmów, gdyż twórcy za wszelką cenę chcą dostać niższą kategorię, by nie stracić wpływów wraz z częścią widowni, a jednocześnie próbują utrzymać zainteresowanie starszych widzów przez sugestie czy aluzje, że mają do czynienia z "poważnym" filmem. Ograniczenia wiekowe to efekt zapomnienia, że dla młodości charakterystyczny jest bunt, który oznacza, że im bardziej coś jest zabronione, tym bardziej pożądane. Dlatego brak wstępu dla młodocianych do kina prowadzi do tego, że oglądają film w domu. Co jest oczywiście niekorzystne dla branży filmowej, traci w ten sposób wpływy. Nie wygląda, aby społeczne zapatrywanie na tę kwestię miało się pozytywnie zmienić, z tego co słyszałem, wynika, że Rzecznik Praw Obywatelskich kierował wnioski do ministerstwa kultury w tej sprawie, ale może kiedyś ktoś zauważy, że te ograniczenia nie dają oczekiwanych efektów.

Chciałem film puścić siostrzeńcom bo lubią filmy o superbohaterach, po 15 minutach oglądania wiedziałem że to może być błąd ;p.

W dzisiejszych czasach dzieciaki mają internet i widziały już o wiele gorsze rzeczy niż w Deadpoolu.

Ale nie 5 letnie. A poza tym to jak się chcę to można im oglądanie takich głupot ograniczyć. Ale to już jest dyskusja na inny temat i na innych forach.

A jaki jest oficjany minimalny wiek?

No tu się zgodzę ale raczej od 16 lat nie powinno sie nikomu zle stac nawet jak Gre o Tron puszczaja na hbo pisza ze tylko dla dorosłych

Oj tam oj tam.

Ja film obejrzałem, a 16 lat nie mam. I co? Coś się stało? Nie! Nie mam zepsutej psychiki bo pojawiło się pare podtekstow i scen seksu!

Ktoś mógłby mi powiedzieć czy wersja rozszerzona, co weszła na DVD/Blu-ray, jest drastyczniejsza lub bardziej niecenzuralna niż to co było w kinie?

Chore jest również to, że ten pseudo - film, ten postmodernistyczny, popkulturowy wymiot, odniósł sukces. Chore jest społeczeństwo, które zgłasza popyt na tego typu produkcje rodem z "Idiokracji" (kto nie oglądał, polecam).

Ale to właśnie dzieci przyciąga :)

Ja pierniczę człowieku w latach 80 i początek 90 oglądałem masę takich filmów mając 7-10 lat i wtedy nie było tak dużo skrzywionych dzieci i przemocy w szkołach jak jest dziś wśród dzieci którym zabrania się tego oglądać nie przyszło wam do głowy durne ludzie że gdzieś te dzieciaki i tak ta agresję rozładują Pogratulować bezstresowego wychowania a potem taki dzieciak znęca się nad kolegami w szkole

Film po prostu nie jest pod żadnym pozorem dla małych gówniaków. I to na barkach każdego rodzica powinna spoczywać odpowiedzialność aby takie filmy jak Deadpool zobaczył dopiero jak bedzie miał minimum te 16 lat jeden z drugim. Poza tym co myślałeś że jak spandex i superbohaterowie to od razu musi być ratowanie świata i film skrojony pod dzieciaka ? Naucz się że teraz zaczyna być inczej. Superbohaterskie kino przestaje być wymierzone w gówniarzy bo producenci dostrzegli że szersza grupa wiekowa jest tym zainteresowana.

zamknij ryj. Ogladalem brzydsze filmy jeszcze mlodszy

Chore to są twoje wypociny na tym portalu. Nawet nie będę się zniżać do twojego poziomu i tego komentować. I gdzie są k*rwa admini z tej strony, żeby takich patoli banować (na stałe).

Po prostu jestem oburzony i zniesmaczony.

Nie jest tak źle, nie przesadzaj, w necie mają więcej tego

To raczej standard w kinach. Dlatego nie chodzę już do kina. Na animacji dla dorosłych, na film akcji, na kino superhero, normalnie wszędzie przyłażą z tymi dzieciakami co się drą, łażą po sali, ciągle chcą jeść albo siku. Lepiej sobie poczekać i w spokoju i ciszy obejrzeć film w domu.

A co takiego robi PIS i TVP - I co do tego ma ten film? ;D

ale ogólnie film dobry jest :)

z tym to się trzeba zgodzić

Wiem, że wątek dość stary, ale przypomniał mi się, gdy wczoraj w kinie widziałem jak kobieta robiła awanturę bileterowi(studenciakowi zapewne), że ten przed momentem sprzedał rodzinie z dziećmi bilet na "Zielonego Rycerza"; przecież tam krew jest, głowę ucinają itd.
Okej, rozumiem, ale zastanawia mnie w tym wszystkim jedno. Mianowicie pretensje kierowane są do wszystkich: filmweb, bo nie oznaczył, że coś jest dla dorosłych, helios, bo nie kontroluje tego, bileter, bo sprzedał bilety, a dziwnym trafem zapomina się, że przecież te dzieci mają rodziców, którzy z faktu posiadania dziecka powinni brać nie tylko przyjemności, a przede wszystkim odpowiedzialność za to, co oglądają(na telefonie, w kinie), za to, co robią w wolnym czasie itd.
Przerzucamy odpowiedzialność za ich wychowanie na wszystkich(nauczycieli, trenerów, opiekunki, bileterów), a my sobie smacznie śpimy, leżymy i odpoczywamy po korporacyjnej gonitwie za deadline'ami.

Zaznaczam, że nie popieram czegoś takiego jak np. wpuszczanie dzieciaków na deadpoola(ale też nie neguję, wszak według mnie to rodzic powinien wiedzieć najlepiej, czy widok krwi zepsuje jego pociechę na całe życie i tłumaczyć, że to tylko film), ale też dziwi mnie fakt, jak łatwo zrzekamy się(i przerzucamy ją na osoby trzecie) odpowiedzialności zamiast po prostu kontrolować i tłumaczyć naszym dzieciom co jest dobre, a co złe: "Na to nie pójdziemy, bo to jest dla dorosłych/dużych dzieci".
Taki model znacznie bardziej mi się podoba, może trochę nie rozumiem obecnych czasów i przez kontrolowanie i tłumaczenie dziecku, co jest dobre, a co złe zaszkodzę mu, ale wówczas przynajmniej będę mógł mieć pretensje jedynie do siebie i przyjmę to na klatę, zamiast obwiniać bogu ducha winnego studenta za kasą, że dziecko mi zepsuł.