Do zobaczenia tego filmu skłonił mnie opis i na pewno oczekiwałam czegość innego. Myślałam, że akcja będzie biegła toczyła się szybciej, albo reżyser wniknie głębiej w ludzki umysł. A tu wszystko dzieje się jakby przy okazji - kluczowym scenom poświęcone jest tyle samo czasu, co scenie nalewania sobie zupy, parzenia herbaty. Wszystko jest takie niespieszne, momentami irytująco powolne, ale jednak gdzieśtam wciąga, intryguje.