W początkowej scenie, gdzie Emma pilotuje batyskaf, widać że paznokcie na prawej dłoni nie są pomalowane. Kiedy w następnych ujęciach zaczyna wciskać kontrolki, na zbliżeniu widać, że na palcach obu dłoni ma paznokcie pomalowane na czarno.
Rekin atakuje pasażerskiego czterosilnikowego Boeinga 747-400. Gdy w następnych ujęciach samolot tonie w wodzie, jest już maszyną dwusilnikową.
W jednej ze scen myśliwiec ulega "cudownym" transformacjom. Najpierw widzimy F-15. Kilka sekund później jest to już F-18. W ujęciu, gdy zostaje zniszczony, widzimy F-22, kiedy oglądamy szczątki - widzimy kokpit podobny do tego z SR-71.
Kilka ujęć z efektami specjalnymi wykorzystano w filmie po kilka razy.
Kiedy marynarka stara się wyśledzić rekina, pada stwierdzenie, że SR-71 nie mogą go namierzyć. Tak naprawdę ten typ samolotu wycofano ze służby w 1998 roku.
Kiedy rekin walczy po raz pierwszy z ośmiornicą, odgryza jej jedną z macek. Jednak w jednej z późniejszych scen widzimy ośmiornicę z wszystkimi mackami.
Sanders zauważa, że dobrze było wysłać taśmę do niego do domu. Nagranie zostało dostarczone na DVD, a nie na taśmie.
W czasie sekwencji wspomnieniowej Emmy widzimy doktora Shimadę i dwóch strażników. Jeden z nich wystukuje coś na zielonym ekranie, ale ekran nie ma żadnych przycisków.
W scenie gdy Emma budzi się w laboratorium chemicznym, styropianowy kubek przenosi się z jej prawej dłoni do lewej.
Występujący w filmie pancernik to USS Missouri z wyraźnie widocznym oznaczeniem BB-63 na dziobie, który w rzeczywistości został wycofany ze służby w 1992 roku.
W czasie gdy rozgrywa się akcja filmu, kobiety nie mogły jeszcze służyć na okrętach podwodnych marynarki USA. Stało się to możliwe dopiero w 2012 roku.
Mimo że załoga japońskiej łodzi podwodnej składa się w całości z Japończyków, wszyscy porozumiewają się po angielsku. Żaden z załogantów nie ma nawet obcego akcentu.
W czasie konferencji, która ma miejsce po zniszczeniu mostu Golden Gate przez rekina, widoczny po prawej stronie ekranu mężczyzna w ułamku sekundy zmienia swoją pozycję pomiędzy poszczególnymi ujęciami, raz stojąc tyłem, a raz przodem do kamery.
Podczas scen rozgrywających się w Arktyce w morzu widać ławicę rekinów młotów, jednak gatunek ten występuje wyłącznie w ciepłych wodach.
Dźwignia, którą na początku filmu pociąga pilot śmigłowca celem spuszczenia do wody radaru to w rzeczywistości hamulec wirnika służący do zmniejszania obrotów silnika.
Okręty podwodne typu Typhoon to modele konstrukcji radzieckiej będące wyłącznie na wyposażeniu rosyjskiej marynarki, nie zaś japońskiej.
Wszyscy japońscy żołnierze w filmie noszą amerykańskie mundury i plastikowe egzemplarze karabinu M16. W rzeczywistości współczesna armia japońska ma na wyposażeniu własne umundurowanie i broń, ponadto na służbie obowiązuje nakrycie głowy w postaci czapki lub hełmu.
Pilot przeprowadzający zwiad jest w filmie określany pułkownikiem. W rzeczywistości żołnierze z tak wysoką rangą nie pilotują myśliwców.
Hełm filmowego pilota śmigłowca nie jest wyposażony w mikrofon. W rzeczywistości nawet przy zastosowaniu materiałów dźwiękochłonnych hałas wytwarzany przez helikopter jest tak duży, że pilot nie byłby w stanie porozumiewać się z kimkolwiek przez interkom bądź radiostację bez użycia mikrofonu.
Kiedy megalodon atakuje okręt klasy Iowa, nadpływa od sterburty, a mimo to główne działa jednostki wystrzeliwują do przodu nie mierząc w rekina. Ponadto nie widać też żadnego odrzutu ani eksplozji przy lufach broni.
Film nakręcono w Long Beach, Los Angeles, Gardenie i w Malibu (Kalifornia, USA).