Niewiele pamiętam z fabuły, ale do tej pory pamiętam niesamowite wrażenie jakie na mnie wywarł. I to nawet nie w chwili oglądania - był dosyć spokojny [by nie powiedzieć nudnawy], ale po wyjściu z kina i zastanowieniu bardzo tęskniłem do spokojnego [jak szemrzący cicho strumyk] nastroju tego filmu. Na pewno film do...

„Głęboko wzruszająca czułość, poezja i dobry smak, świetnie dobrani aktorzy, przyjmujący nastrój...”

Przez cały film panuje jakby niesamowity spokój i nostalgia. Podczas zimnych niedzielnych spacerów fabuła ciągnie się leniwie, ale to jeszcze dodatkowo podbudowuje ten specyficzny nastrój filmu. Podczas seansu zżyłem się nie tylko z główną dwójką bohaterów, ale też z Madeleine i Carlosem, którzy okazali się być...

Jednostkami są Pierre i Cybele (Francoise). On, facet około trzydziestki, weteran wojny w Wietnamie. Podczas nalotu przypadkowo zabił wietnamskie dziecko, co przypłacił depresją i częściową amnezją. Ona, wrażliwa, nad wiek rozwinięta sierota z podparyskiego sierocińca w Ville d’Avray. Ich przypadkowe spotkanie odmieni...

Ale dobrze odegrane, zwłaszcza straumatyzowany były żołnierz.

Reżyser wyciska łzy widzom wszystkimi sposobami. Nawet niezbyt stosownymi. Dramat niekochanej dziewczynki, kombatanta z pourazową amnezją, trochę niezdrowa (pedofilska?) miłość odrzuconych, nieludzka policja, brutalny świat. Ufff. Bourguignon - podobno dobry rzeźbiarz - nakręcił tylko kilka filmów - i bardzo dobrze.