Uważam, że to zalezy od wielu czynników. Wychowanie determinuje nas w dużym stopniu. Jednym bardziej, innych mniej. Jest na przykład ojciec alkoholik. Madwóch synów. Jeden wychodzi na ludzi, zakłada rodzinę, a drugi popada w ten sam nałóg, chociaż powtarzał sakramentalne: "nigdy nie bede taki jak mój ojciec".

Charlie, z doświadczenia niestety wiem że dzieciństwo wypala piętno na przyszłości. Miliony razy mówiłem sobie "Nigdy nie będę taki jak ojciec". Człowiek jednak jest tak skonstruowany że mimowolnie powiela niektóre zachowania, niestety te złe też.Podobnie jak "Ćwiczenie czyni mistrza" tak patrzenie setki razy na to czego dziecko nie powinno widzieć i słyszeć to czego nie powinno słyszeć pozostawia pręgi.
Odpowiadając na Twoje pytanie ojciec lejący syna potrafi wypaczyć mu przyszłość bardziej niż mozna sobie z tego zdawać sprawę :(

wiele osób nie uświadamia sobie wpływu dzieciństwa na dorosłe życie. a szkoda. może i nad zachowaniem nie tak trudno zapanować, gorzej jest z myślami i uczuciami

Zapewniam, że może rzutować. Sam to przeżyłem i przeżywam na bieżąco. Może nie miałem patologicznej rodziny w powszechnym rozumieniu ale patologia była i przeciąga się do tej pory, kiedy żyję już sam, poza domem.

Scena z myciem zębów przez dorosłego Wojtka dla mnie bardzo osobista. Aż ciarki przechodzą. Miałem coś podobnego. Tak samo scena, następująca zaraz potem, w której dostaje furii w obecności dziewczyny na wspomnienie o dzieciństwie.

Sam film momentami nieco schematyczny, spłycający ale poruszający ważny temat. Poprawny od strony realizacyjnej, choć jest kilka niedociągnięć.
Jeżeli chodzi o tematykę to jest to film bardzo ważny.