naprawdę ciekawy, choć mam do niego stosunek nieco ambiwalentny... Pierwsza część, osnuta na wątkach z dzieciństwa bohatera, z mistrzowską kreacją Jana Frycza, powaliła mnie na kolana... Niestety nie mogę tego powiedzieć o drugiej części filmu- moim zdaniem czegoś istotnego w niej zabrakło lub może autorzy troszke się zagalopowali... Postać Tatiany jest pretensjonalna i w ogóle brakuje jakiejś neutralności czy raczej no- chodzi mi o to, że jak już wszyscy wiemy że bohater ma traumę i w ogóle Freud, dzieciństwo etc- to już nie trzeba nam tego wpychać w oczęta na każdym kroku- możnaby założyć u swego odbiorcy choć iskierkę intelektu(czy ja żądam zbyt wiele??!!)... Ogólnie jednak mi się podobało tak na pierwsze oglądanie, a to już chyba coś=)