Przyznam, że film mnie zawiódł. Dlaczego? Już wyjaśniam. Główny mój zarzut to brak napięcia i nazbyt rozciągnięta pierwsza część. Jest to o tyle zaskakujące, że przecież Hitchcock znany jest jako ekspert od budowania napięcia. Znane jest jego słynne powiedzenie, że najpierw ma być trzęsienie ziemi, a potem napięcie ma rosnąć. W "Ptakach" nie wiadomo dlaczego wyrzekł się tej swojej zasady! Nie ma żadnego trzęsienia ziemi, sygnały zbliżającej się katastrofy są prawie niezauważalne. Wątek obyczajowy ciekawi tylko na początku, potem zaczyna być nudny. Całą pierwszą godzinę można by ścisnąć w 15-25 minut, filmowi wyszłoby to na dobre. Gdy w końcu zaczyna się coś dziać, widz jest już na tyle znużony, że nie robi to na nim odpowiedniego wrażenia. Co więcej, zaczyna się dziać od razu, bez narastania zagrożenia. Warto to porównać z innymi filmami Hitchcocka, chociażby ze słynną sceną z samolotem w "Północy - północnym zachodzie". W porównaniu z innymi filmami tego reżysera, które dotąd oglądałem ("Północ - północny zachód", "Podejrzenie", "M jak morderstwo", "Nieznajomi z pociągu"), "Ptaki" wypadają blado. Nawet aktorstwo, choć niezłe, jest słabsze niż w tamtych filmach.