Jak ofan kina japonskiego jestem pod wrazeniem, glownei ze wzgledu na forme i muzyke. Film wyglada jak teledysk i ma ducha nowoczesnosci, ale w dalszym ciagu jest to typowe samurajskie kino. Czasem uejcia przeplatane sa humorem. Czytajac inne opinie, myslalem, ze bedzie tu wiele kiczu, ale wszystko jest bardzo wywazone...
więcejtaki postmodernistyczny film samurajski z dużą dozą humoru (nie zawsze najwyższych lotów), nowoczesną muzyką (co kontrastuje z umiejscowieniem akcji i czarno-białymi zdjęciami) i kilkoma mniej lub bardziej nowatorskimi i efektownymi pomysłami. miejscami ten misz-masz wypada nawet nieżle, zwiastując rozrywkę na...
Mimo iz film nie jest groteskowy tak wlasnie bym to okreslil. Ogladajac go caly czas mialem wrazenie ze to ma byc komedia, choc na dobra sprawe nic smiesznego tam nie bylo. Mysle, ze duza zasluge ma tutaj muzyka ktora po prostu niszczy klimat. Wstawki gitarowe czy trance zupelnie nie pasuja do czarnobialego filmu o...
Łączy nowoczesną realizację (ujęcia, muzyka) i komediowe wstawki z dużym poszanowaniem tradycji gatunku (czarno-biała stylistyka, sporo nawiązań dzieł dawnych reżyserów). Mocno "odbrązowieni" samuraje wydają się bardziej autentyczni, nie tracąc jednak ani naszej sympatii ani naszego szacunku. Nie ma tu bohaterów...
Wydaje mi się, że większości osób robi to różnicę, więc uprzedzam, że film jest czarno - biały (pomijając kilkusekundowe przerywniki, oraz początkowe i końcowe podkłady napisów). Jeżeli ten fakt nie podziała zniechęcająco, polecam film jako zdecydowanie wart obejrzenia. Wyraźnie widać tęsknotę za Akirą i choć...