Obejrzałem go któryś raz z kolei, by i tym razem znaleźć się pod jego (nieco idyllicznym) urokiem. Są w tym filmie zawarte nasze tęsknoty za idealnym, pełnym człowieczeństwa kościołem i jego pomagającymi ludziom sługami. Większość naszych biskupów powinna go oglądać dniem i nocą ucząc się podstaw (sic!) prawdziwego chrześcijaństwa i pokory. Czas na to najwyższy, bowiem wielu hierarchów ( z żalem to konstatuję) staje się za sprawą swoich zachowań i języka wypowiedzi, antytezą dobrych pasterzy.