Film jest znakomity. Główny bohater jest fikcyjny ale jego postac wydaje sie byc zainspirowana dzialalnoscia dwóch autentycznych wielkich hierarchów Kosciola zyjacych w XX wieku. Kiryl Lakota do pewnego momentu zdaje sie być filmowym wcieleniem abp. Josifa Slipija - rzeczywistego metropolity lwowskiego obrządku greckokatolickiego (unickiego), ktory zostal przez Sowietów skazany na zesłanie na Syberię i który po 18-u latach uwięzienia został uwolniony i wyjechał do Rzymu. Po powrocie został mianowany kardynałem i do końca życia przebywal w Rzymie.
W postaci Kiryla Lakoty widac rowniez wiele podobienstw do papieza Pawla VI, ktory sprzedal swoja tiare papieska a srodki uzyskane z jej sprzedazy przekazal na potrzeby ubogich. Do Pawla VI jest wiecej podobienstw: otwartosc na zmiany, podroze poza Watykan czy tez motywy ekumeniczne.
Film bardzo wiernie oddaje watykanski ceremonial (szczegolnie polecam fragment od smierci papieza do wyboru nowego-bardzo wiernie i z duza dbaloscia o szczegoly oddaje procedure wyboru nowego papieza).
Film naprawde warty polecenia. Dzisiaj - z perspektywy tego co wydarzylo sie pozniej wydaje sie wrecz, ze film ten ma wymowe prorocza.