Odpowiem tak...kiedy ogladałem ten film w kinie po raz pierwszy miałem chyba 12 lat i doskonale wiedziałem kim jest bGary Cooper.
Po filmie wyszedłem urzeczony ,,tym drugim,, ,zaimponował mi swym cwaniactwem a jednocześnie prostymi zasadami moralnymi (ich brakiem z czym się nie krył)
Ten ,,drugi,, grał Joe Erina a nazywał się Burt Lancaster.
Pamiętna scena na początku filmu ,Gary chce odkupic konia i pyta się którego mu Burt sprzeda.
Burt podchodzi do swego konia ,wkłada sztucer do kabury ,opiera się o jego grzbiet
,to gest ukazujacy jego własność i odpowiada...zagadnij.

Ja to inaczej odebrałam.
Cooper od początku wiadomo że jego bohater postąpi właściwie.
Bohater grany przez Lancastera był łajdakiem ale uroczym i budził większą sympatię.

aktorsko lancaster pozamiatal, cooper zagral nudno, lancaster wybornie :)

Czytając Twoją wypowiedź i wracając pamięcią do filmu, właśnie jestem świeżo po seansie ''Vera Cruz'', wydaje mi się, że prawdopodobnie obrałabym stronę Erina. A wszystko za sprawą szczerego uśmiechu, który gościł na jego twarzy przez większość filmu. Człowiek uśmiechnięty może wskazywać człowieka szczęśliwego. A ludzie lubią sympatyzować się z ludźmi zadowolonymi. Takim dobrze z oczu patrzy. Myślę, że postaci, jaką wykreował w tym westernie Burt Lancaster, być może celowo kazano się uśmiechać, by widz dał się złapać w sidła - nabrał przekonania do Joe Erina i stanął po jego stronie.
Co do Benjamina Trane'a, w którego wcielił się Gary Cooper, jak dla mnie była to postać zbyt poważna. Niekiedy próbował nabrać żartobliwego tonu, jednak było to krótkotrwałe. Ponure usposobienie zniechęca i nie budzi pozytywnych uczuć. Oczywiście kontrast między głównymi bohaterami, jak najbardziej zachowany.

Być może ktoś pomyśli, że to o czym napisałam, nie jest istotne. Być może ten ktoś będzie miał rację. Jednak ja uważam, że z charakteru bohatera, jego zachowania, widz może czasem wywnioskować więcej, niż z niejednej wypowiedzianej kwestii.