Na ten film czekałam długo. Bardzo pragnęłam obejrzeć go w dniu premiery, niestety małam możliwość zrobić to dopiero dzisiaj.
Film z potencjałem, z przepięknymi zdjęciami, ze świetną obsadą aktorską. Wszystko to można wyrzucić do kosza, bo film jest mierny.
Film - o niczym. Niestety.
Wątek Wiktora i Zuzanny (nie będę jej nazywać Zulą, bo wyjątkowo mnie wkurza to przezwisko) to trochę taka nieudana próba naśladownictwa Ricka i Ilsy z Casablanki.
Film jest idiotycznie pocięty. Widzowi rzuca się nędzne ochłapy, wszystko pozostawia jego własnej wyobraźni. W całości - film jest bezsensowny. Poza wątkiem "On kocha ją, a ona jego".
Przestrzeń lat - byłaby fajnym pomysłem, gdyby ograniczyć linię czasową np. do 5 lat, a nie 15. W efekcie mamy 15 lat w 82 minutach, co nie ma najmniejszej szansy na sukces.
Filmem zachwycają się znane i światowe osoby kina, zebrał nagrody i pochwały, a ja pytam: za co?
Za zdjęcia? Tak. Za grę aktorską? Także.
Za fabułę? Mam nadzieję że nie, bo ta nie istnieje. Z filmu usunięto serce, usunięto sens. Wygląda to tak, jakby stworzone dzieło miało trwać 4h i na szybko powybierano losowe fragmenty z całości, by zmieścić się w mniej niż półtorej godziny. To nie zawody na szybkość.
Jestem rozczarowana, liczyłam na wspaniałą historię. W efekcie się wynudziłam i zostałam z masą pytań na temat idiotycznych i bzdurnych decyzji jakie podjęli scenarzyści.
Filmu nie ratuje gra aktorska, ani aktorzy. Postać Zuzy - okropnie męcząca i irytująca. Wiejska puszczalska panienka, która myśli że jest światowej sławy gwiazdą. Kulig starała się bardzo nadać wyrazistości swojej postaci i oddać jej własne serce - co się udało. Niestety, postać została napisana beznadziejnie.