Takie aktorskie dorabianie do emerytury to ja rozumiem! Udo Kier – człowiek, którego przez wiele lat się bałem – w znakomitej roli opowiadającej o żałobie, tęsknocie, wybaczeniu, ale przede wszystkim o tożsamości. Każda scena bardzo dobra. Balans między bezradnością a chwytaniem wiatru w żagle, lecz świetna też...

Ten sam tytuł (także oryginalny), ten sam rok produkcji: https://www.filmweb.pl/film/%C5%81ab%C4%99dzi+%C5%9Bpiew-2021-868330

Fabuła czarnej komedii pokazuje, że nietolerancja nie jest jakąś abstrakcją z obszaru ludzkich przekonań a realną niesprawiedliwością, za którą kryją się indywidualne tragedie. Pat, niegdyś kolorowy ptak z charakterystyczną biżuterią, po latach zupełnie nie przypomina siebie. Zgorzkniałego, przyodzianego w szary dres...

rozwalił totalnie swoją rolą geja po przejściach, schorowanego, mierzącego się z przeszłością. Oprawa muzyczno, dźwiękowa po prostu miażdży. Dźwięki są na swoim miejscu i w odpowiednim momencie. Na początku jest sceptycyzm czy chce się oglądać, ale im dalej tym Udo Kier bryluje na ekranie, a z każdą minutą jest tylko...

– Pozwoliłem mu odejść. – Ja się na to nie zdobyłem. Chciałem odebrać mu pierścień... Poszedłbym za tobą. Mój bracie, mój kapitanie, mój królu...