Można być już niewidomym, a w dalszym ciągu pozostać wizjonerem. Udowadnia nam to Derek Jarman, w swoim ostatnim i zarazem najbardziej osobistym filmie "Blue". Umierający na AIDS reżyser, postanowił pożegnać się z widzami za pomocą minimalistycznego obrazu, gdzie jedyne co widzimy to błękitne tło, zaś wsłuchiwać możemy...

"Jeśli Wrota Percepcji zostaną oczyszczone, wtedy wszystko objawi nam się takim, jakim jest."

i chyba, niestety również nie dla mnie. Ten rodzaj ekspresji nie przemówił do mnie.
Bardzo nie lubię zachwycania się "bo tak wypada", więc muszę przyznać, że "Blue" jest dla mnie po prostu niezrozumiałe.

ale jako regularny film się nie sprawdza, trudno więc go jednoznacznie ocenić. mnie nie zachwycił, choć na pewno zaintrygował. warto się zmierzyć, choć nie należy oczekiwać jakichś niezwykłych doznań artystycznych.

Gdzie mogę obejrzeć z polskimi napisami?

Włączyłem film, zrobiłem PrtScr ekranu, wyciąłem w paint niebieski kolor. Ściągnąłem sobie same audio z tego filmu, włączyłem audio w Foobar, Niebieski kolor odpaliłem w jpg. i ustawiłem na cały ekran. Czy oglądałem ten sam film co wy?

Proszę o zmianę opisu

Obnażony król Derek Jarman tworzy eksperymentalny dokument, który staje się prostą, chłodną formą dziennika - rozrachunku w niebieskim konfesjonale.
Ten kolor, był ostatnim, który reżyser widział w ostatniej fazie AIDS, nigdy nie ukrywał swoich preferencji seksualnych i walki, którą stoczył o prawa dla gejów czy walka...

caly obraz jest niebieski, przez caly film. jest muzyka i glosy aktoow i rezysera, to sie zgadza, ale nie powinno byc widac, przedmiotow osob w tle, a na pierwszym planie niebieski??

jarman ślepy z powodu aids, widzi tylko błenkit i robi o tym film- czyż to nie piękne! ja byłem zachwycony
ale pewnie niewielu się to spodoba

Ja lubie w filmie patrzeć na zdjęcia, montaż, grę aktorów... Tu niestety mogłem sobie popatrzeć tylko na niebieski (błękitny) ekran, ale mogłem też posłuchać dialogu autora: osobistego i wstrząsającego. W zasadzie można w tym przypadku zamknąc oczy i uruchomić wyobraźnię. To jak czytanie książki (ze wszystkimi tego...

Nie dla każdego. Jarman jako formę (choć co niektórzy mogliby uznać to jako brak formy, ale to głupie) przyjął Błękit. 74 minuty błękitu na ekranie, w tle przemyslenia, dialogi i niesamowita muzyka. Polecalabym ogladac jako niezwykle zjawisko kina artystycznego niz typowym wielbicielom fabuly. Wszechogarniajaca...

Ma ktoś może link do tego filmu? Może być w oryginalnej wersji.

Ktoś kto nazywa to słuchwisko kinem, nie ma pojęcia co to jest kino. Ja miałem niebieski
obraz, może są jakieś inne wersje :]
Eksperyment to raczej słaby, lepszy byłby gdyby ten film zaciemniał sie na niebieski kolor
później ściemniając, byłoby przynajmniej o czym mówić. Jako wielbiciel obrazu to
słuchowisko...

Czemu ten film uważany jest za bardzo kontrowersyjny? Jedyna kontrowersja to taka, ze ten film nie wywołał u mnie wogóle poczucia żalu za tem co sie rozgrywa w życiu chorego na AIDS pedała. Chciałem od dawna poznać kino Jarmana, kontrowersyjne, mocne, ciekawe. Oglądnałęm dopiero jego dwa filmy, Blue jest drugim i musze...

film wyszedł taki, bo Jarman był już wtedy prawie niewidomy.