Po przeczytaniu opisu założyłem, iż "klątwa" jest metaforą AIDS. Na filmie pojawia się jednak tylko jedna scena sugerująca że tak jest. Mianowicie chodzi o krew rozchodzącą się po basenie, czyli zarażoną posokę, która rozsiewa się na coraz większym obszarze.

Przyjąłem jednak nieco inne założenia. "Klątwa" to libido bohaterów, a nawet całej współczesnej młodzieży jeśli wypowiadać się szerzej o tym do kogo kierowany jest przekaz. To nieokiełznany pociąg seksualny osób, które wychowała pornografia i pikantne opowieści przyjaciół, niż faktyczne autorytety w tych kwestiach, czyli rodzice. Już pan Popielecki w swej recenzji zauważył- w tym filmie nie ma prawie w ogóle dorosłych. Dlatego, że nie interesują się życiem młodych, zajęci własnymi sprawami. A to oni powinni dawać im wsparcie i ofiarowywać swój czas. Mogliby również powiedzieć swojemu potomstwu czym jest seks i że powinien iść w parze z miłością. Niestety nikt im tego nie przekazał, więc bohaterowie traktują stosunek jedynie jako niewiele znaczące narzędzie do zaspokojenia własnych potrzeb (Jay chwali się, że kiedyś przespała się z Gregiem: tak po prostu, choć nie byli parą).

I tutaj najbardziej kontrowersyjna część mojego wywodu. "Klątwa" jako żądza nie ma żadnych preferencji seksualnych. Domaga się jedynie by zostać zaspokojona. Przybiera postaci przyjaciół, rodziny, a nawet obrzydliwych ludzi. Gdybyśmy nie mieli żadnych hamulców emocjonalnych i podążali za libido, seks uprawialibyśmy z każdym. To jest właśnie sedno tego starcia- zagubione nastolatki, uczące się, że nie mogą pozwolić by kierowały nimi wyłącznie instynkty, a uczucia.

Jest jeszcze jedno pytanie: dlaczego Jay jest tak bardzo przerażona gdy "klątwa" przybiera postać jej ojca. Skoro to film o wypaczonej seksualności, pojawia się kilka tropów. Zdaje się, iż dziewczyna mieszka jedynie z siostrą i matką. Możemy założyć, iż ojciec zrobił coś, przez co małżeństwo skończyło się rozwodem. I tu hipoteza: może dobierał się do dziewczyny. Jeśli tak było, był kolejną z podstaw "złej edukacji seksualnej" bohaterki, wykrzywiając jej świadomość o popędzie. Jednak kto czytał o pedofilii, wie że dzieci molestowane przez rodziców, często nie potrafią zakwestionować tego co robią ich opiekuni. "Skoro kochający ojciec robi im coś czego nie chcą, pewnie robi to z myślą o ich dobrze". Z takim przekonaniem zgadzają się by ich dotykać. "Klątwa" w ostatecznej fazie przybiera więc najbardziej patologiczny kształt wspomnień Jay. Przekonanie, że czyny ojca były słuszne i jednocześnie pamięć o przyzwoleniu na nie. To jest najbardziej wątpliwa część mojej interpretacji, niemniej ciekawa, prawda?

I teraz zakończenie: wielu (na forum) zgadza się ze mną , iż by wygrać z "klątwą" należy wybrać "miłość", a nie "puste pożądanie". Wydawać by się mogło, takie rozwiązanie sugeruje reżyser, gdy Jay i Paul uprawiają namiętny seks, a później trzymają się za ręce. Jednak w ostatnim ujęciu nadal coś za nimi idzie. Dlaczego? Bo tylko pozornie się kochają. W rzeczywistości to nadal jest seksualny układ. Paul od zawsze marzył by dobrać się do Jay, oferując nawet swoje życie, gdy zaproponował jej seks po śmierci Grega. Nie myślał o tym, iż w ten sposób nie będą razem, a jedynie spełni swoje potrzeby i da się zabić. Paul był bardziej zauroczony, niż zakochany, a jego wspomnienia z dziewczyną swoich marzeń krążyły raczej wokół cielesnych przeżyć, niż autentycznie szczerego zaangażowania. Mogę jednak przyjąć, iż z jego strony to była szczera miłość, mimo tych argumentów. Ze strony Jay już nie. Ona zawsze traktowała go jako przyjaciela. Wspólne bycie razem było z dla niej jedynie kompromisem: skoro uratował jej na basenie życie, wypadało z nim być. To nadal jest tylko sztuczna miłość, więc klątwa wciąż ciąży nad kochankami.

I powiedzcie mi że to film bez sensu :D