Minie niedługo 60 lat od powstania tego filmu, a niezmiennie przykuwa uwagę, nie nuży w trakcie projekcji, bawi, a nawet w pewnym momencie operuje scaleniem kilku tonacji - jest coś tragicznego, gdy wojsko widzi swojego generała upitego, a zarazem w kontekście tego filmu jest to komiczne - czyli to element tragikomiczny. Wszystko dzieje się w jednym miejscu, a tak angażuje widza... I ci znakomici aktorzy, którzy nie grają już w staroświeckim stylu komedii lat 50.! Że tak zwane poważne filmy jak "Popiół i diament" czy "Kanał" albo "Faraon" zachowują żywotność i wartość, nie jest dziwne, ale że w gatunku komedii to się udaje? To w Polsce trudniejsze.
Co do oceny to może jest to 8, może i 9, nie widziałem tego filmu chyba 3 lata, nie jestem w stanie sprecyzować, ale sztuki nie da się wycenić na... sztuki... gwiazdek. Ten film po prostu zachwyca, a Tadeusz Chmielewski wielkim reżyserem był. Nawet jeśli zapłacił komunizmowi mały trybut w postaci sowieckiej bohaterki tej komedii.