Kobieta na zdjęciu 34 (widniejąca jako Jeanne Moreau w roli Catherine) to Marie Dubois!

bardziej w kierunku dziwaczności: niektórym może się podobać - mi niezbyt.

Szkoda że się nie odnaleźli w miłości ale oni chyba nawet nie wierzyli że to jest możliwe.

Cała ta historia wydaje mi się bardzo niewiarygodna, by nie powiedzieć - dziecięco naiwna.

Truffaut nakręcił adaptację amerykańskiego kryminału pt. "Strzelajcie do pianisty", po której to zarzucano mu zdradę nowofalowych "ideałów". "Jules i Jim" to jego trzeci film i zarazem dzieło, po którym znowu Truffaut otrzymał "owacje na stojąco".
Paryż roku pańskiego 1912. Francuz Jim poznaje Niemca o imieniu Jules...

Ten film mieści w sobie wielkie pokłady nieuzasadnionego wdzięku, pan Truffaut zna się na rzeczy.

Przy całym moim uznaniu dla Jeanne Moreau,
ona tak posągowa, ani przez chwilę nie była dla mnie "żywiołem"

Trudno ocenić fabułę filmu i jego twórców skoro oparty jest na literackim pierwowzorze, na podst. książki H.P. Roche, której nie czytałam, zatem nie mogę również ich porównać.
Niemniej jednak ocenię film pod względem technicznym i opiszę moje wrażenia na temat samej historii w nim zawartej, jako takiej.

Film jest...

Jak w temacie: poszukuję filmu lub potwierdzenia, że "Jules et Jim" to pierwszy film w historii kina pokazujący problematykę trójkątu miłosnego. Choć wydaje mi się, że wcześniej coś było…

Będę wdzięczna za pomoc !

W ogóle lubię filmy z lat 60 - ch

Zwiedziony opisem filmu, wybrałem się na niego i wyszedłem po godzinie, co i tak było dobrym wynikiem. Film to totalne nieporozumienie.

parę uściśleń: nie do Grecji, lecz do Dalmacji, ówcześnie cesarstwa austro-węgierskiego, a domek w górach, w którym zamieszkują mieści się oczywiście w Austrii, Jules jest Austriakiem

Warto zobaczyć klasykę w kinie.

Zapraszam (:

http://www.kino-orzel.pl/w-kinie-jeremi/

Po przeczytaniu książki można stwierdzić iż Truffaut zbyt sztywno trzymał się powieści. Początek który miał być szybkim streszczeniem akcji z pierwszych kilkunastu stron wydał się nieciekawy i zbyt szybki. Dopiero gdy pojawia się Catherine akcja zwalnia a film zyskuje na tym wiele. W sumie jednak można było dużo dodać...

Być może to już ostatnia szansa na obejrzenie tego filmu na ekranach polskich kin w związku z czym tym bardziej zapraszam do Klubu Filmowego w Gdyni na projekcję.

Więcej informacji na naszym blogu.

Czytam komentarze pod filmem i wszystkie pozytywne. Myślę – obejrzę, klasyka w końcu, to się trochę odchamię. Ale już pierwsze 15 minut wprowadziło mnie w niemałą konsternację. Skąd on wytrzasnął takie charaktery? Przecież takie rzeczy się nie dzieją naprawdę. A sportretowana tam kobieta to już w ogóle jakaś masakra....

Zwiedziony opisem filmu, wybrałem się na niego i wyszedłem po godzinie, co i tak było dobrym wynikiem. Film to totalne nieporozumienie.