role

O rolę Aarona Stamplera starało się około 2100 aktorów; propozycję zagrania tej postaci odrzucili, m.in. Wil Wheaton, Leonardo DiCaprio. Natomiast Matt Damon starał się o tę rolę. Ostatecznie wybrano Edwarda Nortona, który na castingu najlepiej wcielił się w tę nieszablonową postać.

błędy w filmie

Rozcięcie nad prawą brwią Martina pojawia się i znika w zależności od sceny.

Butelka z wodą Martina zmienia swoje położenie na stole w poszczególnych ujęciach.

Niebieski ekran komputera odbija się w okularach Tommiego, jednak po chwili widzimy, że monitor jest wyłączony.

Joey Pinero podaje Marty'emu płytę CD zespołu Dulce Pontes i mówi, że utwór, który mu się podobał, jest czwarty w kolejności. W rzeczywistości utwór, o którym mówi mężczyzna, to pierwszy kawałek na płycie.

Kiedy Vail pije drinki i rozmawia z reporterem w barze, poziom płynu w szklance zmienia się pomiędzy ujęciami.

W czasie obiadu charytatywnego ludzie zwracają się do arcybiskupa "Your Excellency" (pol. Wasza ekscelencjo). Zakładając, że był kardynałem (nosił ubrania w kolorze czerwonym, a nie fioletowym), powinni używać zwrotu "Your Eminence" (pol. Wasza eminencjo).

Kiedy Vail i Shaughnessy jedzą obiad w azjatyckiej restauracji, żeberko na talerzu Shaughnessy'ego znika pomiędzy ujęciami.

Nagrania obydwu wywiadów pani psycholog z Aaronem nie pasują do przebiegu spotkań, które poprzednio zobaczyliśmy.

Kilka postaci w filmie mówi, że linia obrony nie może zostać zmieniona w trakcie procesu. Tak naprawdę jest to całkowicie możliwe.

Policjanci z Chicago noszą w filmie amerykańskie flagi na prawych rękawach ich mundurów. W rzeczywistości w tym miejscu powinna znajdować się flaga miasta.

Aktor wcielający się w rolę Joeya Pinero (Steven Bauer) oddycha, gdy zwłoki jego postaci zostają wyłowione z rzeki.

Kiedy Martin, Tommy i Naomi rozmawiają o nagranym na kasecie wideo filmie pornograficznym, niebieski ekran monitora odbija się w okularach tego drugiego. Następne ujęcie ujawnia jednak, że komputer jest wyłączony.

Na początku filmu Martin odwraca się do lustra, by sprawdzić, czy dobrze zawiązał muszkę. Gdy kończy, jest ona nieco przekrzywiona. Chwilę później wszystko wraca do normy, choć Vail nie poprawił muszki.

W jednej ze scen, które pod osłoną nocy rozgrywają się na świeżym powietrzu, żaden z widocznych na ekranie samochodów nie ma włączonych świateł.

Przez większą część sceny, w której Aaron ujawnia Martinowi swoją podwójną tożsamość, znajdujące się za Vailem drzwi do pomieszczenia więziennego są zamknięte. W kilku ujęciach jednak są one otwarte.

W scenie w barze, w której Martin rozmawia z reporterem i pije, leżąca w pobliżu serwetka zmienia swoje położenie pomiędzy ujęciami.

Mimo że akcja filmu rozgrywa się w Chicago, Janet Venable pracuje w biurze prokuratora (ang. DA's Office). W Chicago nie ma takich biur. Naprawdę określane są one jako prokuratury (ang. State's Attorney's Office).

miejsce kręcenia

Film nakręcono w Groningen (Holandia) oraz w USA: w Chicago (Illinois), Los Angeles (Kalifornia),  Keystone (Wirginia Zachodnia).

pozostałe

W pokoju, w którym Martin Vail (Gere) ogląda kasetę biskupa Rushmana na ścianie wisi plakat z filmu Morderca zostawia ślad.

Według informacji zza kulis znajdujących się w wydaniu na Blu-ray, rozważano inne zakończenie filmu, w którym Martin Vail ponownie przyprowadza Aarona Stamplera do sądu i doprowadza do jego ukarania.

Według informacji zza kulis znajdujących się w wydaniu na Blu-ray, charakterystyczne jąkanie się Aarona było pomysłem Edwarda Nortona - nie wspomniano o nim w pierwotnej wersji scenariusza. Ponadto, zdziwienie Richarda Gere'a, gdy Norton popycha go na ścianę celi więziennej, jest autentyczne - to kolejny pomysł odtwórcy roli Stamplera. Kolejnym autorskim dodatkiem z jego strony było bicie braw, gdy Martin Vail zorientował się, że Aaron pamięta atak na panią prokurator.

Okres zdjęciowy trwał od 28 kwietnia do 12 lipca 1995 roku.