Film wpasowuje się w styl dokonań Kaurismakiego i Roy Anderssona.
Mamy zatem apatycznych, wycofanych bohaterów, którzy więcej wyrażają beznamiętnym długim spojrzeniem niż słowami. Drugim element tego stylu to absurdalne, ocierające się o groteskę lub nawet surrealizm elementy, postacie, zdarzenia. Część przeradza się...
gdzieś na obrzeżach cywilizacji niedokończone osiedle, dziwne tak jak osoby, które je zamieszkują: Martha, która postanawia zostać świętą, jej nienapasiony seksualnie mąż Jacob; listonosz Simon (w tej roli reżyser), który uwielbia wtykać nos w cudze sprawy; niepłodny i kostyczny myśliwy Anton oraz jego podniecająca...