"Annie Hall" jak dla mnie miał wszystko - film był świeży, wciągający. Natomiast "Manhattan" to już powtórka. Teoretycznie celem jest ukazanie klimatu Nowego Jorku i tamtejszych elit, aczkolwiek łapałem się na tym, że to tylko pretekst dla Allena, żeby znowu pochwalić się samym sobą. Swoim nonszalanckim stylem bycia...

"Twoim problemem jest to, że uważasz się za Boga. - Cóż, na kimś muszę się wzorować" Woody Allen

woody w swoim okresie rozankohallizowanym, najlepszym:

to absurd. kiedy ty będziesz mieć 36 lat, ja będę mieć 63. ty będziesz u szczytu swoich możliwości seksualnych, a ja.. ja pewnie też, bo późno zaczynałem.

Treść filmu, która moim zdaniem nie należy do jego najmocniejszych stron, jest przede wszystkim opakowana w ponadczasową muzykę jazz'ową , dobre zdjęcia i klimat Nowego Jorku . Do tego gra aktorska i dialogi , które jak to u Allena najbardziej przykuwają uwagę. Nie jest to jak na razie mój ulubiony film Allena ( w...

Może to i arcydzieło, ale dla mnie niekończące się dyskusje o problemach nowojorskich intelektualistów lat 70-tych są obojętne emocjonalnie i zwyczajnie nużące.
Zdecydowanie wolę nowszego, bardziej na luzie i do śmiechu, Allena.
Plus za zdjęcia i muzykę.

State of Mind.

Mariel Hemingway (wnuczka Ernesta Hemingway'a) dostała za rolę Tracy nominację do Oscara. Nie mogłem się nadziwić, gdy się dowiedziałem, bo jej aktorstwo w Manhattanie jest wg mnie tragiczne. Owszem, pewna doza zachowawczości w efektowny sposób kontrastuje z popisami głównego bohatera, jednak czy to jest aktorstwo?...

Bardzo klimatyczny, przywołuje wspomnienia i refleksje. Dialogi Woody'ego z Diane Keaton moim zdaniem przewyższają poziomem te z Annie Hall. Film bardzo wyważony, świetnie wyrysowane relacje międzyludzkie, oczywiście w Allenowym stylu. Gorąco polecam ;)

Wlasciwie, czemu wszyscy Amerykanie maja terapeutow?

niepełnoletniej Tracy i pełnoletniej heh Mary. Zarozumiały ignorant przez swój egoizm w końcu......
Również film obowiązkowy dla wielbicieli Allena.

Woody Allen w najlepszym wydaniu! Pierwszy "Manhattan" i dopiero potem "Hannah i jej siostry", "Zagraj to jeszcze raz, Sam", "Zelig" i "Strzały na Broadwayu". Jeśli ktoś ma inną kolejność, niech się ze mną nią podzieli

czarno-biały obraz i polubiłem Woodego ale nie dałem rady. Nie oceniam bo nie chcę zaniżać średniej. Nic nie mam do Allena:-)

Rewelacja, jeden z leprzych filmów Allena. Świetna Diane, Woody to wiadomo. W ogóle, jest
klimat, są dialogi na poziomie, jest humor do kwadratu, muzyka. duet Allen / Keaton to gwarancja
dobrego filmu.

Choć pewnie niektórym może się wydać zbytnio przeintelektualizowany i przegadany. Dla
mnie patrzenie na niego (i na genialnego Woodyego Allena) było niekwestionowaną
przyjemnością, którą mógłbym chłonąć jeszcze wiele razy. Ten film trzeba zrozumieć, bo jak
ktoś się skoncentruje tylko na jego formie - reżyserii,...

To już koniec, wczoraj puścili Manhattan w Iluzjonie, a tu pełna sala (sic!). Allen to porażka, błagam młodych ludzi, którzy (miejmy nadzieję przypadkowo) widzieli do tej pory tylko jeden film tego twórcy, gdy przyjdzie im myśl aby pójść na następny, niech sobie po raz kolejny obejrzą ten, który już widzieli byli. Od...

Cały film jest przesiąknięty zabawnymi tekstami. Jak mogłoby być inaczej, kiedy Allen to
mistrz słowa. Genialne są rozmowy między Isaac’iem a Mary. Rozmowa dotycząca
psychoterapeuty Mary. Isaac: „Ty go nazywasz lekarzem? Nie budzi twoich podejrzeń to, że
facet dzwoni do ciebie o trzeciej nad ranem i szlocha...

Piękne zdjęcia, bardzo ładnie ukazany Nowy York, świetna muzyka, genialni aktorzy - za to wszystko 7/10. Mogło być 10/10, ale według mnie zabrakło najważniejszej rzecz - treści, cała historia się nie klei i staje się po parunastu minutach nudna. Oglądałam już lepsze filmy Woody'ego Allena i ten mnie bardzo rozczarował.

Niedawno oglądałem ”Annie Hall”. Dwa trochę podobne filmy, ale jednak inne. Obydwa mi się podobały, jednak Annie Hall ciut bardziej. Być może gdybym najpierw sięgnął po Manhattan to byłoby inaczej. Cenię twórczość Woody’ego Allena ale nie jestem jakimś zagorzałym fanem. Im więcej filmów oglądam, tym częściej słyszę...

„Manhattan” jest uważany – zresztą nie bez podstaw – za jeden z najwybitniejszych filmów w niezwykle bogatym i różnorodnym dorobku Woody’ego Allena. Mimo dość lekkiej formy jest to również jedno z najbardziej dojrzałych dzieł amerykańskiego reżysera, w którym daje on wyraz wszystkim swoim lękom, frustracjom, kompleksom...

Czesto mam wrazenie ze Pan Rezyser zalatwia sobie jakies kompleksy, swoimi rolami podnosi poczucie wartosci, przeintelektualizowany, pusty pan lubujacy sie w nieletnich dziewczynach, moze to i taka kreacja ale nie lubie bohaterow ktorych odrywa.