http://ninateka.pl/film/wyjscie-grzegorz-krolikiewicz

bez wyjścia, bez nadziei, bez końca, smutna, przykra, konieczna konstatacja, człowiek - śmieć na śmietnisku historii, krata - człowiek zamknięty w systemie, szerzej - dusza zamknięta w ciele, metafora grobu - a stąd już tylko rzut beretką do Fortu Trzynastego.

non stop. Nie przestaje choćby nawet chciał, musi się wspinać, by znowu upaść i tak bez końca. Śmieci się dosypują, a on przysypany nową partią odpadów otrzepuje się i idzie dalej. Chce wyjść, a nie może. Królikiewicza kino trudno zrozumiałe, pełne tajemniczości, symboliki, domysłów.

Rok 1965 Grzegorz Królikiewicz reżyseruje, zdjęcia Sławomir Idziak WYJŚCIE. Film stanowi mit o Syzyfi, który toczy głaz na górę, człowiek na wysypisku śmieci walczy z pokonaniem kolejnych partii śmieci, wciąż spada w dół, walczy, podnosi się, idzie dalej i w dół....inspirowane historią przyjaciela reżysera, który...