Aj tam bezczelne aluzje. Moim zdaniem to był świetny pomysł. Nawet szkoda, że podczas produkcji zrezygnowano z raptorów w San Diego, choć po części dostaliśmy taką akcję w późniejszej Godzilli amerykańskiej.

Czytałeś Zaginiony Świat Michaela Chrichtona ? Była tam scena jak Doc Jack Thorne ucieka z Levine'em motocyklem przed Tyranozaurem. Czasami żałuje, że zmarnowano trochę potencjał wycieczki rexa po mieście i nie wykorzystano tego pomysłu jak atakuje motocykl. Pomysł z San Diego też uważam za trafiony, bo przecież właśnie w tym celu zmierzał film, tylko że Ingen chciał z wyspy zabrać roślinożerców i kompsognaty, a stegozaur czy Triceratops demolujący miasto, albo kompsognaty atakujące noworodki (to była mocna scena w książce Crichtona ;) ) nigdy by nie dały takiego efekty i danamiki w filmie jak ikona Parku Jurajskiego, która jednym ugryzieniem szczęk jest w stanie zmiażdżyć samochód. Uwielbiam tę scęnę z autobusem - kolejna świetna animacja CGI w połączeniu z żywą akcją.

Czytałem obie książki. Sporo materiału nie przeszło do filmu, ale za to mamy bardzo dużo autorskich pomysłów w filmach i jest sens ich oglądania, jeśli ktoś wcześniej przeczytał książki.

Mój ulubiony autorski pomysł to T -rex, który gonił Jeepa z Muldoonem, Sattler i rannym Malcolmem na pokładzie.

A no i oczywiście młody stegozaur któego fotgrafowała Sarah - a ni jednego książce nie było młodego stegozaura, tylko młodego triceratopsiki.

"- Jak znajdziemy dużego?"
"- Po krzykach..." :D

Mr Rex zjada scenarzystę Davida Coepp'a za popełnione w scenariuszu luki... :D

Szkoda, że tak mało czasu ekranowego dostały pteranodony. A ich wpasowanie w części trzeciej, oprócz oczywiście zmiany wyglądu, jest niezgodne z fabułą tej części. Tutaj widać, że latają one swobodnie, natomiast w części trzeciej dopiero zostały uwolnione z ptaszarni.

Wolisz wersję naciąganą czy logiczną - Bo naciągana brzmi, że te które latają na wolności wydostały się z ptaszarni jako małe pisklęta, kiedy jeszcze miały małe gabaryty i potem zamieszkiwały wyspę na wolności, a w klatce zostały tylko osobniki wyrośnięte i w pełni dorosłe pteranodony. A teraz wersja logiczna - w roku 1997 nikt jeszcze nie planował następnego sequela, więc kiedy Joe Johston zabrał się za kręcenie trójki zapomniał całkowicie o zgodnością z fabułą poprzednich części poszedł na całośćz własnymi pomysłami. Mnie najbardziej wnerwia to, że w tej częśći kilka razy pada ostrzeżenie, żeby trzymać się z dala od centrum wyspy bo tam gnizada mają Velociraptory, a w trójce raptory atakują Granta i Kirbych kilka metrów od plaży przy oceanie spokojnym.

Muszę jeszcze dodać, że w grze Jurassic Park: The Game z 2011, która wpasowuje się w wydarzenia po pierwszej części, pteranodony na wyspie Nublar też latały swobodnie. Niestety nie było tam wytłumaczone, jak się wydostały z ptaszarni na Nublar, stanowiły tylko krótki epizodzik.

W JP3, co ciekawe, pracowało aż trzech lub czterech scenarzystów, i niestety ich wynik jest dosyć marny :/ . Pteranodony w klatce to nie jedyna wada ich skryptu.

Choć raptory przy brzegu można wytłumaczyć tym, że uparcie (aż nazbyt zresztą...) szukały swoich jaj. Poza tym ciekawi zmiana ich wyglądu na, moim zdaniem, gorszy i mniej drapieżny. Osobiście wolę wygląd samców raptorów z drugiej części.

Właściwie tę zmianę wyglądu można też wytłumaczyć przy pomocy gry Jurassic Park: Trespasser wydanej w 1998, w której jest mowa o trzech rasach raptorów. Ciekawe więc, jaka będzie trzecia, jeśli scenarzyści Jurassic World mają to na uwadze ;) .