Może to dlatego, że mam słabość do SF i Fantasy, ale ten film autentycznie mi się podobał. Nie uważam by był cieńki. Jest on zgodny z konwencją w której powstał, czyli familijnego kina SF. I pod tym względem jest super. Jeśli komuś nie pasuje ta konwencja, no to wtedy film może i jest cieńki. Ja jednak go kupiłem. Cały film obejrzałem z wielką przyjemnością. Faktycznie Gary Oldman jako doktor Smith, czarny charakter, jest po prostu obłędny, wspaniały, budzi sympatię, a już zwłaszcza swoją autoironią i egoizemem, którego nie ukrywa. Bardzo ubawiła mnie jego wypowiedź (znaczy dr Smitha), kiedy rzekł, że skoro on jest zły, to po prostu wyczuwa zło. No niestety trochę gorzej wypadł wg mnie William Hurt, który na prawdę wydawał się być mocno zagubiony, i to chyba nie w kosmosie, ale ogólnie w tym filmie. Za to Matt LeBlanc i zwłaszcza Lacey Chabert bardzo mi się podobali (Lacey w sumie chyba nie tylko ze względu na rolę). Jedyne co mi się nie do końca podobało to niektóre efekty specjalne. Te które wykonane zostały przez firmę Jima Hensona - np. pająki są super. Trochę gorzej już z obrazem kosmosu, który niestety za bardzo wygląda jak wytworzony przez komputer (co w istocie zresztą miało miejsce). Osobiście wolę efekty, które może sprawiają wrażenie bardziej prymitywnych, ale jakby są bardziej przekonujące. Np. w "Star Trek: Pokolenia" wykonany przez ILM komos, wg mnie wygląda o wiele lepiej niż np. mgławica w "Star Trek IX: Rebelia". I właśnie przez te efekty obniżyłem ocenę filmu o jeden. Tak byłaby 10, ale jest tylko 9 (choć patrząc na ogólną ocenę tego filmu, to bardzo wysoka nota).