Jane Birkin

Jane Birkin - długonoga Brytyjka, która po francusku namiętnie szepce kochankowi (w tej roli jej mąż Serge Gainsbourg) słowa "Je t'aime... moi non plus" to aktorka, modelka i piosenkarka, laureatka trzech nominacji do Cezara, a także okazjonalnie reżyserka.

Jane Birkin jest córką bohaterskiego szpiega z czasów II wojny światowej, Davida Birkina, oraz aktorki Judy Campbell, która w młodości grywała w musicalach samego Noela Cowarda. Brat Jane, Andrew, jest scenarzystą i reżyserem, zaś jej matka spokrewniona była z Fredą Dudley Ward, kochanką księcia Walii, Edwarda VIII. 

Młodość Jane przypadła na lata swingującego Londynu. Jako aktorka debiutowała w 1965, jednak pierwszą znaczną rolę powierzono jej rok później. Jane wystąpiła jako jedna z dziewcząt, które desperacko pragną zostać sfotografowane przez wziętego fotografa i uwodziciela zarazem (w tej roli nieżyjący już David Hemmings) w "Powiększeniu" Michelangelo Antonioniego. Zaledwie 19-letnia Jane wzięła udział w dość śmiałych scenach, które poruszyły międzynarodową obyczajowość.

W 1968 roku Jane ubiegała się o rolę główną w filmie "Slogan". W tym celu wyjechała do Francji. Nie znała francuskiego, ale dostała rolę. Na planie poznała Serge'a Gainsbourga, z którym rozpoczęła współpracę, głównie na płaszczyźnie muzycznej. Niebawem zostali też parą prywatnie (Jane rozwiodła się z pierwszym mężem, któremu mając 20 lat urodziła córkę Kate). Piosenka Birkin i Gainsbourga została uznana za szerzącą zgorszenie i niemoralność. W 1968 poślubiła muzyka, a w 1971 roku na świat przyszła ich córka Charlotte. W tym czasie miała przerwę w swoich występach na ekranie. W 1973 zagrała kochankę Brigitte Bardot w "Gdyby Don Juan był kobietą", a 3 lata później na ekranie zagościła w debiutanckim filmie męża noszącym ten sam tytuł, co piosenka wykonywana przez nich kilka lat wcześniej. Rola Johnny przyniosła jej pierwszą w karierze nominację do Cezara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. W 1978 roku pojawiła się w "Śmierci na Nilu", adaptacji kryminału Agathy Christie, w gwiazdorskiej obsadzie. Dwa lata później rozwiodła się z Gainsbourgiem.

W ciągu kolejnych lat Jane udało się zrobić karierę piosenkarki. W 1992 roku uznano ją nawet piosenkarką roku w ważnym francuskim konkursie muzycznym. Nawiązała współpracę z reżyserem Jacquesem Doillonem, a w 1982 urodziła jego córkę, dziś aktorkę Lou Doillon (zresztą bardzo fizycznie podobną do matki). Zasmakowała występów na żywo, w teatrze i na koncertach.

Jane przez ostatnie lata udziela się charytatywnie. Odwiedzała kraje trzeciego świata, wspomagała organizacje na rzecz ofiar AIDS. Jako piosenkarka często współpracowała z cenionymi artystami.

Brytyjska piosenkarka i aktorka, w późniejszych latach także scenarzystka i reżyserka. W początkach swojej kariery stała się ikoną rewolucji seksualnej lat 60. Jako córka aktorki i piosenkarki, Judy Campbell szybko zetknęła się ze sceną. W wieku siedemnastu lat zadebiutowała w londyńskim teatrze Haymarket w sztuce "Carving a Statue" Grahama Greena. W musicalu "Passion Flower Hotel" po raz pierwszy miała okazję zaśpiewać. Przy pracy nad tym drugim spektaklem poznała kompozytora Johna Barry'ego, od 1965 roku jej męża. Debiutem filmowym Jane Birkin był "Sposób na kobiety" Richarda Lestera. Zaraz potem Michelangelo Antonioni zaangażował ją do głośnego "Powiększenia", gdzie wcieliła się w jedną z dwóch, półnagich modelek, które pozują Davidowi Hemmingsowi w kontrowersyjnej scenie zmysłowej sesji fotograficznej. W 1967 roku urodziła córkę Kate i wyjechała do Francji, aby zagrać w filmie Pierre'a Grimblata "Slogan". Był to przełomowy moment w jej życiu. W Paryżu poznała bowiem popularnego piosenkarza i muzyka, Serge'a Gainsbourga. Razem spędzili kolejne 12 lat. Jane okazała się wdzięczną muzą, dla której Gainsbourg pisał piosenki i współtworzył kolejne płyty. Stali się jedną z najbardziej "gorących" par ówczesnego Paryża, a nagrana w 1969 roku w duecie piosenka, "Je t'aime moi non plus" okazała się przebojem, który obiegł cały świat. W 1971 roku na świat przychodzi ich wspólna córka, Charlotte (późniejsza wzięta aktorka). W tym czasie Jane Birkin zagrała w blisko trzydziestu filmach, najczęściej były to komedie, bądź historie kryminalne. Reżyserzy chętnie wykorzystywali jej oryginalną urodę i charakterystyczny angielski akcent, który nadawał jej postaciom wyrafinowany odcień erotyzmu. Stąd m.in. w filmie Rogera Vadima, "Gdyby Don Juan był kobietą" pojawia się jako kochanka Brigitte Bardot. Wczesne lata 80. są dla aktorki próbą zerwania z wizerunkiem "funny English girl". Rozstaje się z Gainsbourgiem, gra bardziej skomplikowane role w poważniejszych filmach. Wiąże się z francuskim reżyserem Jacquesem Doillonem, z którym ma trzecią córkę Lou. Jej najbardziej docenione role z kolejnych lat to: postać 40-letniej kobiety uwikłanej w romans z piętnastolatkiem w filmie Agnes Vardy, "Kung-Fu Master", do którego napisała scenariusz; córka Dirka Bogarde'a w "Daddy Nostalgia" Bertranda Taverniera; czy żona Michela Piccoli w "Pięknej złośnicy" Jacquesa Rivette'a. Swoich sił Jane Birkin próbuje także jako reżyser telewizyjny, stale przygotowuje recitale i spektakle muzyczne. Nadal wydaje też płyty, m.in. album "A la legere" z 1998 roku (pierwsza płyta bez żadnej kompozycji Serge'a Gainsbourga).

Jane Birkin urodziła się 14 grudnia 1946 roku. W latach 60 i 70 była jedna z najwiekszych aktorek francuskich. Jednak trzeba zacząć od tego, że panna Birkin wcale nie była Francuzką.
Urodziła się w Londynie jako Jane Mallory Birkin. Była córką niegdyś znanej aktorki brytyjskiej Judy Campbell. W związku z czym na scenie debiutuje już w wieku 17 lat. Jednak na pierwsza filmową rolę musiała jeszcze czekać 2 lata. Na ekranie zadebiutowała w 1965 roku w filmie "The Knack" (Sposób na kobiety) Na kolejną rolę nie musiała długo czekać. Rok później zagrała w słynnym 'Powiekszeniu' M. Antonioniego. Jednak kariera w UK nie odpowiadała młodej Brytyjce. Postanowiła, jak wiekszość europejskich aktorów, wyjechałć do Francji i tam spróbować swoich sił. Odrazu zagrała w filmie 'Slogan'. Francja okazały się być trafna. To tutaj poznała Serge'a Gainsbourghe'a, którego muzę była przez kolejnych 12 lat. Wspólnie śpiewali piosenki, nagrywali płyty. W 1969 roku nagrali słynne na cały świat 'Je'taime...moi non plus'
Serge i Jane rozstają się w '81 roku, ale ciągle razem nagrywali i tworzyli piosenki. Aktorka i piosenkarka ciężko znosi jego śmierć w 1991 roku. Musi upłynąć sporo lat, aby znowu odważyła się nagrać własną płyte. Było to w roku 1998.
Dzisiaj Jane, już 60 - letnia kobieta próbuje swoich sił za drugą stroną kamery.