Tym służę, docenicie "Wroga" po lekturze. https://shoton35.wordpress.com/2014/06/05/enemy-in-depth-analysis/

Największym wrogiem człowieka jest identyfikacja ze wszystkim, naprawdę ze wszystkim. Można
godzinami wymieniać z czym człowiek się identyfikuje, z tym co widzi oraz z tym co sobie
wyobraża, z przeszłością i z przyszłością. Na najniższym poziomie człowiek identyfikuje się ze
swoim wyobrażeniem w jaki sposób...

że gdy się banalną historyjkę (w tym wypadku o małżeńskich problemach) opowie za pomocą symboli (pająki -> kobiety, sieć -> małżeństwo, sobowtór -> podświadomość itp.), to zaraz wyjdzie z tego Wielkie Dzieło Sztuki. Żadne żonglowanie symbolami niczego nie zmieni: banał dalej pozostaje przeraźliwie ubogim banałem....

nie wytrzymuje konfrontacji z racjonalnym uzasadnieniem. Reżyser zbyt mocno przestrzelił swój zamysł - a szkoda.

Film jest trudny i oczywiście nie wszystko wyłapałem. Ale na tyle intrygujący, że obejrzałem wyjaśnienie i podniosłem ocenę z 7 na 9/10. Oczywiście są tacy ludzie, jak naczelny tego portalu, który nie zrozumiał, wolał napisać głupotę i dał w recenzji 3/10. Ok - tylko co oni robią w takim razie w tym...

Śmieszą ludzie, którzy marudzą, że film bez wytłumaczenia z netu był niezrozumiały i z tego powodu słaby. Może po prostu jesteście na niego za głupi :) I bez hejtów, sam nie wszystko zrozumiałem, ale nie skreślam filmu z tego powodu, że akurat ja go w całości nie ogarniam ;)

Film zagadka , niezbyt długi ale cholernie ciężki i chyba dość przewidywalny, aczkolwiek wciągą niesamowicie ,nie będę rozważał kto ,dlaczego i po co , wszystkim co nie widzieli proponuję obejrzeć, chcociaż ja dopiero pewne smaczki odkryłem przy drugim seansie ...powodzenia

Prisoners i Enemy oczywiście podobały mi się ale w żadnym wypadku szału nie było jak w przypadku świetnego Incendies !
Który w żadnym sposób nie jest kinem amerykańskim a wręcz przeciwnie ,jest to wielki plus takich filmów :)

Stale czytam komentarze - " Wynudziłem/am się itp " ( mowa o Incendies )...

Ok, początkowo ciekawy klimat. Wyblakłe-senne kadry. Wolne najazdy kamery. Ale litości. Nie można całego filmu na tym oprzeć! Ktoś napisał, że ten film jest w klimacie Lyncha. Nie zgodzę się. U niego pewien narkotyczno-senny klimat jest wciągający i niepokojący. Tutaj po prostu nuży.

Często dopiero książki, na podstawie których nakręcono powalone filmy, wyjaśniają o co chodziło. Czy ktoś czytał tę książkę? Warto?

treść mnie jednak mocno rozczarowała.

Dziwny to film. Powiedziałbym nawet: dziwaczny. Adam jest neurotycznym i smutnym wykładowcą historii. Spotyka się piękną Mary ale ich związek nie przypomina w niczym romantycznego love story. Bohater przypadkiem trafia na film, w którym jeden aktor do złudzenia przypomina mu siebie samego. Kiedy odnajduje...

Witam Was,

Tradycyjnie odsyłam do swojej recenzji na bloga.

Żeby go znaleźć wklepujecie w wyszukiwarę "Pożeracz filmowy", a tam recenzja.

Pozdrawiam.