Pierwszy odcinek jest zrobieniem widza w jajo. Całkiem odważny chwyt, ale jak najbardziej racjonalny. Mnóstwo ludzi ogląda seriale i często wciągają się później, mimo że pierwszy odcinek nie zachęcił, choć próbował. Tutaj jest to zrobione dość celowo. Namnożenie postaci i wątków a główna fabuła pierwszego odcinka nie wiele ma wspólnego z całokształtem. Nudna, przewidywalna, sztampowa a jednak dużo rzeczy obok, które sprawiają wrażenie, że ogląda się 4 odcinek trzeciego sezonu i nie wiadomo o czym kto mówi i kim jest.
Sprytnie, bo pewne smaczki z pierwszego odcinka nabierają kolorów później. Tym większa jest satysfakcja, kiedy miarowo zmienia się ciężar wydarzeń i znaczenia postaci. Odkrycie większości kart od razu, zapewne by bardziej zachęciło większość widzów, ale pozbawiło by satysfakcji, tych co skusili się na kolejne odcinki.

Po 5 odcinkach określiłabym go raczej jako taką pisankę wielkanocną z wydmuszki - piękną, kolorową, wykonaną z pietyzmem i zaangażowaniem /tutaj głównie finansowym/ ale jednak niestety pustą...

Pewnie i tak jest. Wymiękłem przy trzecim odcinku a i te trzy oglądałem przez sen:). No cóż, dla mnie Westworld miał (możne mu przeszło:)) właściwości usypiające, stąd to oglądanie w pół śnie. Bezsprzecznie z tego co pamiętam:), nie można mu odmówić swoistego rozmachu i pięknych zdjęć. Wizualnie jest taki "cacany" i "ładniutki". Niestety ta brylantynka nijak się nie przekłada na urodę intelektualną. Tam zupełnie nic nie ma. Właśnie taka wydmuszka. Ble, ble, ble. Z czytanych, jak już zaznaczyłem gdzieś wcześniej, z nudów postów (a tak czytam je odpowiadając na niektóre zaczepki, i co mi zrobicie:)?) wynika, że podobno wprowadzili jakąś Gołą Babę ganiającą po ekranie. O, to może być ciekawe:), Goła Baba i Janko Muzykant, Hollywood lubi gołe baby:). Może jeszcze od czasu do czasu jakieś bzykanko w ramach ochrony pszczółek:)?!

no niestety, wybitny serial to to nie jest.
już po pierwszym odcinku było to widać, kolejne tylko potwierdzają miałkość fabuły i scenariuszowe nielogiczności.

ale jest ładnie zrobiony i ogląda się go całkiem znośnie, pod warunkiem że nie szuka się intelektualnych wyzwań.
natomiast dzieciaki będą się podniecać i zachwycać, ale one potrafią się zachłysnąć nawet power rangers :]

Trochę niektóre wątki są przeciągane to fakt, ale dla mnie osobiście 6 odcinek super, a 7my jeszcze lepszy.
Nie wiem kto pisze o przewidywalności w tym przypadku, ale powinien zostać w takim razie jasnowidzem.
Ja jestem zaskoczony i zaintrygowany tym co będzie dalej, czekam z niecierpliwością na kolejny odcinek.

Czytając twoje posty na tym forum stwierdzam, że jesteś człowieku zdecydowanie chory psychicznie. Proszę, szukaj pomocy u specjalisty

witam cię miłośniku power rangers.
kiedyś dorośniesz i może zmądrzejesz, a na razie możesz czerpać radość z faktu, że uczyniłem ci ten zaszczyt i w ogóle odpisałem :]

macham z góry.

Dyskusja jest dla mnie ciekawa – bo pokazuje, że jednak serial ma coś w sobie.

Choćby teraz mam skojarzenie: serial prezentuje sporo naprawdę ciekawych zagadnień. Ktoś może powiedzieć, że to dylematy moralne, które są miałkie, płytkie, itp., ale tak naprawdę dla mnie taka osoba po prostu mówi "It doesn't look like anything to me".

To że mamy coś przed oczami, to nie znaczy, że to odbieramy w ten sam sposób. Mnie osobiście trudno jest uwierzyć w to, że sprawy, takie, jak ludzka moralność, zdolność jednostki do poznawania rzeczywistości, czy jej uwarunkowania to są rzeczy mało interesujące i nie stanowiące wyzwania intelektualnego... Ale mnie po prostu zawsze te rzeczy interesowały.

Serial dla mnie jest duchowym spadkobiercą Matrixa, dostarcza mi sporo materiału do własnych przemyśleń i zawiera wiele ciekawych koncepcji, które można rozpatrywać z punktu widzenia różnych światopoglądów.

Jeśli dla kogoś jest to po prostu ładnie zrobiona bajeczka na dobranoc, to też super – tylko, że ja traktuję to jako wartość dodaną.

W przypadku takiego serialu pisanie o nim, że jest płytki i nie stanowi wyzwania intelektualnego, to tak naprawdę bardziej charakteryzowanie siebie samego, bo sposób, w jaki odbieramy dzieło mówi dużo o jego twórcy, ale też całkiem sporo o odbiorcy.

Widać, że fascynujesz się Westworld. Wycieczki ad personam do osób o odmiennych poglądach też mnie nie dziwią. To takie typowe...

oczywiście, że mówi całkiem sporo o odbiorcy.
skoro dla kogoś obejrzenie bzdurnego serialiku jest powodem do takich niesamowitych przemyśleń o życiu, śmierci, moralności i światopoglądach, to chyba zupełnie pusto w tym swoim łbie miał dotychczas.
a gdyby spróbował przeczytać takiego np. Platona eksplozja baniaka gwarantowana :]

https://www.youtube.com/watch?v=pmbYjVy9Xcg

Dotrwałem do czwartego odcinka i zastanawiam się, czy zobaczyć finał.
Jeśli o mnie chodzi, to ta perwersyjna zabawa lalkami nie wzbudziła mojego entuzjazmu.
Biznesowo, pewnie by te lalki lepiej schodziły w sexshopach.
Do tego ten irytujący motyw odzyskiwania pamięci. Dla wszystkich rozedrganych - ludzie tak mogą mieć,maszyny mają rejestry i algorytmy.
Generalnie nudny film, ale jak się ładnie wszystko owinie i oczaruje domorosłych filozofów, to może warto zobaczyć finał.
Warto???

w zasadzie to nie warto.
ale jeżeli ktoś bawił się dobrze na power rangers, to i westworldem się nie zawiedzie ;)

Są gusta i guściki. Dla mnie serial rewelacja, a finałowy odcinek jest jednym z najlepszych, jaki dane mi było obejrzeć w ostatnich latach. Po prostu jest to serial, przy oglądaniu którego trzeba się skupić i nieraz przemyśleć postępowanie bohaterów oraz narrację czyli ma wszystko to czego brakuje zdecydowanej większości papek prezentowanych w TV.

jestem w trakcie 3 odcinka - nuda straszna.