Sam film jest bardzo dobry ale bohater filmu sprawiał wrażenie kogoś autentycznie głupiego i to wcale nie jest ironia. Godard może i był wielkim reżyserem ale jako człowiek... Bo kim trzeba aby żyć w luksusie na Zachodzie i wychwalać maoizm ( Czyli jedna z najbardziej totalitarnych , okrutnych i zbrodniczych ideologii...

Tylko ciekawa i madra historia opowiedziana z humorem.

Fabularyzowana biografia z pięknymi zdjęciami, burzeniem czwartej ściany i ambiwalentnym podejściem do tematu. Przymrużone oko, psychologia tłumów, pogodna francja, piękne kobiety, pułapki i pokusy rewolucji. Fajne kino.

Gdyby maoiści naprawdę zdobyli władzę we Francji to los Godarda byłby raczej marny bo ludzie tego pokroju w państwach komunistycznych zwykle wcześniej czy później padali ofiarą ustroju. Maoiści już by mu szybko przypomnieli że żył jak burżuj i przed rewolucją był skażony kapitalizmem a jego filmy były zbyt mało...

poniedziałek - godard, wtorek - godard, środa - godard, od czwartku do soboty - rewolucja i polityka, w niedzielę nuda, codziennie kłótnia, dalibóg, ile można..

nie czuję wyjątkowości tego czegoś.

Dobre kino.Film wciągnął nawet mnie,absolutnego laika w temacie Godarda.Podchodziłem do tego filmu jak pies do jeża,a to okazała się całkiem przyjemna historyjka.Nie wiem na ile ten film jest biograficzny,ale wytrzymać z tym facetem to dopiero była sztuka - gburowaty,zadufany,a momentami zwyczajnie chamski plus...

Tyle. Reszta do zapomnienia.

gorszego shitu na rozpoczęcie nie było?