Z pierwszych trzech nowel mało wynika, psychologizm raczej słaby, dopiero ostatnia to małe arcydzieło. Niesamowita opowiastka.
Film ma 4 niesamowicie doskonale zrealizowane aspekty:
1) obraz: zdjęcia w tym filmie powalają, praca kamery hipnotyzuje. Film pięknie pokazuje że im mniej ujęć tym lepiej, nie trzeba...

Na pierwszy rzut oka to bardzo przeestetyzowany (piękne kobiety, zabytki renesansu i paryskie zakamarki, urocze pejzaże) i przeintelektualizowany ("poetyckie" dialogi) film, ale po zastanowieniu - w końcu nakręcił go bardzo świadomy, doświadczony reżyser - doszedłem do wniosku, że jest to zarówno hołd jak i paszkwil...

Film oglądałem jeszcze jako nastolatek, wiele lat temu i był to chyba jedyny film w moim życiu, który zrozumiałem dopiero po zakończeniu. A wtedy od razu zacząłem od początku.
Wg mnie film próbuje odpowiedzieć na pytanie "gdzie znajdziesz miłość". Pokazuje różne namiastki i surogaty, aby wreszcie dotrzeć do źródła....

coś w rodzaju Doktor Schwartzwald, albo Alpejskie Pogotowie (mówię to na podstawie fragmentów czegoś takiego, co kiedyś widziałem na Pulsie). Z jednej strony porażająco nudny, ale z drugiej to była całkiem przyjemna pocztówka. Szczególnie druga połowa - powiedziałbym że nawet ciekawa, choć nie wiem czy nie...

"Po tamtej stronie chmur" to przepiękny obraz o pracy reżysera, o kreowaniu rzeczywistości filmowej. Cztery historie miłości są tutaj tłem dla rozważań na temat filmu, piękna, obrazów. Głos Johna Malkovicha (podróżującego reżysera) prowadzi nas przez cały czas, jest narratorem każdej opowieści. Odnosi się wrażenie...

...taki senny klimat, sugestywny, efemeryczny i hipnotyzujący... z drugiej strony nie da się też
ukryć że wydaje się on nieco jakby na siłę artystyczny i trochę pretensjonalny, ale jeśli już
przebrniemy przez to początkowe wrażenie i damy się wciągnąć w poetykę tego filmu to
koniec końców ocenimy go pozytywnie.

Na uwagę zasługuje również Irene Jacob znana z filmu "Podwójne życie Weroniki" w reżyserii
Krzysztofa Kieślowskiego u którego stawiała pierwsze kroki jako profesjonalna aktorka.

Co prawda widziałem go dawno i mam go w wersji VHS,ale chętnie zobaczę go ponownie.
Lubię filmy ambitne,które dotykają głębszej warstwy emocjonalnej i pozostają na długo w pamięci
widza.Ten film zasługuje na uwagę ze względu na doskonałą grę aktorską z doskonałymi rolami
Jean'a Reno znanego z takich filmów...

jw

Nie mam nic przeciwko miłości jako głównemu tematowi sztuki, ale ze względu na jego totalne wyjałowienie wynikłe z maltretowania go przez ostatnie wieki bez ustanku i litości, zachwycić mogą jedynie świeże sposoby percepcji. Okazuje się bowiem, że żeby zrobić dobry film o tematyce miłosnej, trzeba porwać się na...

Zdzierżyłem jedynie do tekstu "masz piękne oczy,są pełne bezgranicznej słodyczy"...czy jakoś
tak.Czy to tłumaczenie piosenki disco polo?Bo jeśli nie to poproszę namiary na dilera.Szkoda
dobrych aktorów.

Ludzie, co Wy widzicie w tym filmie?Może ktoś bez ogólnieków, zacytuje, przytoczy to co
zrobiło na nim wrażenie..moim zdaniem film jest nudny..

uff, zaskoczył mnie ten film, spodziewałem się czegoś nudnego, bo kiedyś oglądane "Powiększenie" tego samego reżysera, pamiętam, że mnie znudziło; bardzo dobrze zrealizowane historie, wciągające i przykuwające wzrok do ekranu; genialna wręcz muzyka, idealnie wpasowuje się w równie piękne zdjęcia
Moja ocena: 7/10

Nie wiem, jak reżyserzy to zrobili, ale tak wspaniali aktorzy grają tu kiepsko, nieautentycznie, wręcz boleśnie. Co trzeba zrobić Malkovichowi, żeby był tak bezbarwny? Oczywiście jest to winą beznadziejnego scenariusza. Aktorzy snują się po ekranie, wygłaszając pretensjonalne i często głupie kwestie, których głębia...

"To jest złudzenie. Pułapka. Ale pułapka jest tajemnicza, więc wszyscy w nią wpadamy".

Będzie jako dodatek na DVD do GW, w pudełku slim. Za 5,99 zł.

Cicha, nastrojowa muzyka. Powolne zdjęcia. Mgła, chmury, dym unoszą się powoli. On ją
dotyka prawie nie przytykając ręki do jej ciała. Spojrzenia, gesty.
Można byłoby się zakochać w takim obrazie. Można byłoby odpłynąć... gdyby nie scenariusz
sprawiający wrażenie napisanego na kolanie. Zupełnie nic z niego nie...

a) Ładne sceny erotyczne :)
b) Ciekawe historie numer 2 (w której Wenders miał chyba więcej do powiedzenia, niż nic, a może tylko mam takie wrażenie?) i 4, ale tylko ciekawe. Reszta nijaka.
c) Nieciekawe wszystkie inne aspekty filmu.
d) Ostatni pełnometrażowy film Antonioniego, szkoda, że taki. W zasadzie warty...

O ile pierwsza historia bardzo przypadła mi do gustu, o tyle druga ją kompletnie rozWaliła, bo zupełnie tak jakby sam Antonioni opowiadał o sobie i patrzcie oto męzczyzna, który odrzuca uciechy cielesne, a następnie zupełnie mówi: Ja wam pokaze jak się powinien facet zajac kobietą. I pokazuje nam drugą, gdzie on sam...